طبق آخرین آمار بازار جامعه‌ی صنعت دوچرخه‌ی آلمان (ZIV)، برای اولین بار بیش از یک میلیون دوچرخه الکترونیکی در آلمان در سال ۲۰۱۹ فروخته شد (تعداد دقیق آن ۱.۳۶ میلیون بود.) منحنی رشد فروش دوچرخههای الکتریکی همچنان در حال افزایش است. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که داستان این موفقیت در سال‌های آینده ادامه خواهد داشت، اما در عین حال استدلال آن‌ها این است که زیرساخت‌ها می‌بایست تغییر کنند.
انجمن صنعتی دوچرخه‌ی آلمان پیش‌بینی می‌کند که سهم بازار دوچرخههای الکترونیکی می‌تواند از ۳۵ درصد به ۴۰ یا ۵۰ درصد افزایش یابد. این به معنای فروش حدود دو میلیون دوچرخه الکترونیکی در سال در آلمان است. “بوش” همچنین می‌گوید که هر دوچرخهای که در آلمان فروخته شده ممکن است به زودی دارای یک موتور الکتریکی شود.
«در میان مدت، هیچ نشانه‌ای از رکود در بازار دوچرخههای الکترونیکی دیده نمی‌شود. در کوتاه مدت اما، ما انتظار رشدی پویاتر را داریم.»
ارائه‌دهندگان سیستم‌های الکترونیکی نسبت به آینده خوش‌بین هستند، به ویژه با توجه به اینکه سرعت فروش دوچرخههای الکترونیکی در دیگر کشورهای اروپایی افزایش یافته‌اند.
اکنون تقریباً هیچ مجموعه دوچرخهای فاقد مدل‌های درایو الکتریکی وجود ندارد. دوچرخههای کوهستانی الکترونیکی برای بچه‌ها و دوچرخههای سنگریزه‌ی الکترونیکی هر دو از ترندهای امسال یوروبایک هستند. اگر موتورهای الکتریکی نبودند، تصور وجود دوچرخههای باری و موفقیت مداوم آن‌ها نیز دشوار بود. این پیشرفت مداوم در مناطق جدید و ایجاد گروه‌های هدف جدید به حفظ دوچرخه در رسانه‌ها کمک کرده و همچنین به حمایت از موقعیت دوچرخههای الکترونیکی به عنوان راهکاری برای مشکلات معاصر مانند آلودگی هوا، کمبود فضا و تراکم جاده‌ها پرداخته است.
با این حال، ادامه‌ی این موفقیت به بهبود زیرساخت‌ها نیز بستگی دارد.
برای تضمین موفقیت دوچرخههای الکترونیکی، ما به سیاست‌های دوچرخه‌سواری مدرن و مهم‌تر از همه زیرساخت‌های مناسب دوچرخههای هوشمند نیاز داریم.»
” شاید دوچرخههای الکترونیکی اهرمی باشند برای ایجاد تغییرات بیشتر.” این زیرساخت‌ها شامل یک شبکه‌ی گسترده‌تر از خطوط دوچرخه، ایستگاه‌های شارژ و پارکینگ دوچرخههای ضدسرقت است. این‌ها پیش‌شرط هایی هستند تا مفهوم حرکت دوچرخههای الکترونیکی بر جامعه غالب شود و انتقال پایداری را در حمل و نقل ایجاد کند. مایکل وایلد می‌گوید: «این مسائل به شتاب بیشتر و مهم‌تر از همه، تأکید بیشتری نیاز دارند».
این محصولات دوچرخه‌ی الکترونیکی ممکن است کاملاً توسعه یافته به نظر برسند، اما برای آینده هنوز پتانسیل واقعی وجود دارد، به خصوص در مورد اتصال، چیزی که اکنون به رسمیت شناخته شده است. به عنوان مثال، سازنده‌ی دوچرخههای الکترونیکی “ریس اند مولر” یک تراشه ویژه در سیستم مسیریابی دوچرخههای الکترونیکی خود ارائه می‌دهد که به جلوگیری از سرقت کمک می‌کند و در آینده برای انجام به روزرسانی نرم‌افزار و ارسال پیام‌های اضطراری از طریق تلفن هوشمند در صورت تصادف استفاده می‌شود.
این فنی‌سازی پیوسته همچنین بازیگران جدیدی را وارد بازار می‌کند که به نوبه خود تغییرات نوآورانه‌ای را ارائه می‌کنند. گریپ از کرواسی یکی از این نمونه‌هاست. تیمی که توسط موسس آن “میت ریماک” رهبری می‌شود، کسی که خود را نه به عنوان یک تولید کننده‌ی دوچرخه، بلکه به عنوان یک رهبر فناوری دیجیتال می‌بیند. ۲۲ نفر از ۷۰ کارمند آن متخصص فناوری اطلاعات هستند. میت ریماک که گاهی به عنوان ایلان ماسکِ بالکان شناخته می‌شود، در واقع شرکت خود به نام “اتومبیل ریماک” را با تمرکز بر روی توسعه‌ی خودروهای الکترونیکی با کیفیت بالا بنا کرده است. این کمپانی بیشتر به صورت تصادفی به سراغ دوچرخههای الکترونیکی رفتند. این شرکت با به کارگیری پیشرفت‌های فنی در بخش خودروسازی، دوچرخهای الکترونیکی کوهستانی تولید کرده است که بیشتر به خاطر فناوری دیجیتالش به جای ویژگی‌های سواری‌اش، شگفتی‌آفرین شده است. به عنوان مثال، اگر دوچرخه دزدیده شود، سیستم درایو خاموش می‌شود و تنها با گوشی هوشمند مالک می‌تواند دوباره راه‌اندازی شود. علاوه بر این، این دوچرخههای الکترونیکی دارای دوربین‌هایی برای فیلمبرداری از مسیر دوچرخه‌سواری می‌باشد. همچنین در آینده‌ای نزدیک می‌تواند از طریق کانال‌های مختلف شبکه‌های اجتماعی به صورت زنده پخش شود. یک تراشه‌ی داخلی سیم‌کارت این امکان را با ارائه‌ی اتصال ثابت از طریق اینترنت فراهم می‌کند. تلفن هوشمند کاربر به عنوان نمایشگر عمل می‌کند و همچنین می‌توان در آن به روزرسانی‌های فضای کلود و بهبود سیستم را انجام داد. علاوه بر این، دوچرخههای الکترونیکی توسط «دویچه تله‌کام» که تراشه سیم‌کارت را ارائه می‌دهد، فروخته می‌شود. آینده‌ی دوچرخههای الکترونیکی تازه در حال شروع شدن است.
wpDiscuz
