راهنمای شناخت انواع دوچرخه

تقسیم بندی دوچرخه ها از بررسی محصولات شش شرکت تولید کننده دوچرخه یعنی شرکتهای کنندال، اسکات، جاینت، ترک و اسپشیالایزد و چندین برند دیگر صورت گرفته است. چرا که این شرکتها تنوع بالایی در محصولات دارند و بنابراین با طیف گسترده تولید دسته بندی های کامل تری می توان در آنها پیدا کرد. شرکت های تولید کننده بنا بر نیاز بازار جهانی محصولات خود را تولید و در دسته های اصلی نامگذاری می کنند این نامگذاری ها در شرکت های تولید کننده و در کشورهای مختلف می تواند کمی متفاوت باشد و یا یک دوچرخه که توسط یکی از شرکت ها تولید شده است می تواند در دو دسته جدا قرار گیرد به عنوان مثال هم در دسته بندی دوچرخه شهری قرار گیرد و هم در دسته بندی دوچرخه توریستی. و یا مجدد به عنوان مثال در بخش دوچرخه های کوهستان یک دوچرخه هم در آل منتایین قرارگیرد و هم در بخش اندرو! چرا که کاربری بعضی از سبک های دوچرخه به هم نزدیک هستند و این امر به ناچار اتفاق خواهد افتاد. با وجود این موضوع در این آموزش سعی کردیم که کاملترین دسته بندی دوچرخه ها را  به همراه تصویر دوچرخه و سبک استفاده از آن را معرفی کنیم.

این نوشتار درباره سبک ها و انواع دوچرخه است و نه رشته های دوچرخه سواری و مسابقات! بلکه درباره نوع دوچرخه های موجود و استاندارد است و برای آشنایی با انواع دوچرخه ها آماده شده است.

دوچرخه کوهستان

1. کراس کانتری Cross country
2. اسپرت Sport
3. تریل Trail
4. آل مونتاین All mountain
5. / اندرو Enduro
6. دانهیل Downhill
7. فت بایک  Fat bikes

دوچرخه شهری

1. دوچرخه شهری urban
2. هیبرید Hybrid
3. فیتنس Fitness
4. تاشو folding bike

دوچرخه توریستی

1. توریستی Touring

دوچرخه جاده (کورسی)

1. مسابقه ای RACE
2. جاده Endurance
3. سایکل کراس  CYCLOCROSS
4. دوچرخه گراول GRAVEL
5. تایم تریل و سه گانه TRIATHLON
6. دوچرخه پیست /  TRACK

دوچرخه نمایشی

1. جامپ / dirt jump
2. بی.ام.ایکس bmx
3. تریال

دوچرخه برقی

1. برقی / Electric

دوچرخه های خوابیده

1. دوچرخه های خوابیده(recumbent bike)

دوچرخه چندنفره 

1. دوچرخه های چنفره (tandem)

---

دوچرخه کوهستان

به همان صورت که از نام دوچرخه کوهستان مشخص است این سبک از دوچرخه برای مسیرهای خاکی طراحی شده است. اما کار به اینجا ختم نمیشود و دوچرخه کوهستان به هفت رده دیگر تقسیم میشود که کاربری هر کدام را از دیگری متفاوت می کند بنابراین شناخت آنها برای انتخاب و یا خرید دوچرخه بسیار مهم است. در ادامه کاربری این هفت سبک را به همراه تصاویر آنها می توانید مشاهده و مطالعه کنید.

دوچرخه Hard Tail با Full Suspension

نوعی از تقسیم‌بندی دوچرخه کوهستان براساس طراحی و نوع کمک‌فنر به کار رفته در آن صورت می‌گیرد و شامل دوچرخه‌های Hard Tail و Full Suspension است. Hard Tail  معمولا به دوچرخه‌هایی گفته می‌شود که تنها دارای یک کمک‌فنر هستند یا کمک‌فنری ندارند.
Full Suspension  به دوچرخه‌هایی گفته می‌شود که بعلاوه کمک در دوشاخ جلو دارای یک کمک‌ در چرخ‌ عقب هم هستند. این دسته از دوچرخه‌ها فریمی دوتکه دارند؛ به‌نحوی‌که دارای یک بخش مثلثی در قسمت جلوی دوچرخه و یک بخش دیگر در سمت عقب دوچرخه هستند.

تفاوت دوچرخه Hard Tail با Full Suspension

حال شاید این سئوال برایتان پیش آید که چه فرقی میان دوچرخه‌های Hard Tail و Full Suspension  وجود دارد؟ در واقع این سبک دوچرخه سواری است که مشخص می کنم که کدام برای شما بهتر است! اگر شما دوچرخه‌سوار حرفه‌ای نیستید، خرید دوچرخه‌ Full Suspension با توجه به اینکه دارای یک کمک‌فنر دیگر در چرخ عقب است، تنها برایتان هزینه‌ای اضافه ایجاد می‌کند. در چنین شرایطی، استفاده از دوچرخه‌های Hard Tail به‌صرفه است. دوچرخه‌های Full Suspension بیشتر برای حرکت فرود در مسیرهای کوهستانی استفاده می‌شوند تا به واسطه‌ی کمک‌فنر دومی که در چرخ عقب قرار دارند، فشار بسیار کمتری به دسته و چرخ‌ها منتقل شود.

---

انواع دوچرخه کراس کانتری

در ابتدای شناخت دوچرخه های کوهستان بدانید یک اصل کلی وجود دارد هر چه به انتهای این جدول بروید طراحی دوچرخه ها به شکلی می شود که برای رکاب زدن کمتر و پیمایش مسیرهای ناهموار تر صورت می گیرد. به این شکل که در ابتدای این جدول دوچرخه کراس کانتری برای رکاب زدن بیشتر و پیمایش مسیرهای ناهموار کمتر طراحی شده است و در انتهای این جدول دوچرخه دانهیل قرار دارد  که فقط برای پیمایش مسیر های بسیار سخت و سرپایینی از شیبهای تند طراحی شده است. یک راه ساده برای تشخیص دوچرخه های کوهستان مقدار بازی کمک جلو آنها است این روش می تواند به شما کمک کند که قبل از اینکه نگاهی به دفترچه کاتالوگ یا وب سایت شرکت تولید کننده بیاندازید به راحتی بتوانید تشخیص دهید که آن دوچرخه در چه رده بندی قرا دارد. بصورت مثال دوچرخه کراس کانتری بازی دوشاخ جلو آن 10 یا 11 سانتیمتر است و برای دوچرخه دانهیل که برای مسیرهای سرپایینی بسیار خشن طراحی شده است بازی کمک دوشاخ(پاشاخ) جلو آن 20 سانتیمتر است. بنابراین به دوشاخ های استفاده شده دقت کنید. جدا از آن لوازم هر رده  با هم تفاوت دارد. که در نگاه اول شاید برای تشخیص سبک یک دوچرخه کمی سخت باشد اما بازی کمک دوشاخ جلو معیار خوبی است.

در ادامه بصورت کامل تفاوت ها توضیح داده خواهد شد.

---

دوچرخه کوهستان / کراس کانتری Cross country

مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو)  10 یا 11 سانتیمتر

کمک عقب: در بعضی از مدل ها کمک عقب دارد و در بعضی خیر (بستگی به انتخاب رایدر یا همان دوچرخه سوار و مسیر مسابقه دارد)

این سبک از دوچرخه کوهستان پرطرفدار ترین سبک در دوچرخه کوهستان است که خود به دو دسته حرفه ای و غیر حرفه ای تقسیم می شود. سبک غیر حرفه ای به نام کوهستان اسپرت،  sport xc و یا با نام های مشابه شناخته می شود که در عنوان بعدی آن را معرفی می کنیم. در این سبک: مدل دوچرخه کراس کانتری برای مسابقات حرفه ای طراحی شده است و برای خرید یک مدل خوب آن باید حداقل چیزی حدود 2هزار دلار هزینه کنید که برای ارزش پول ریال ما در ایران بسیار گران خواهد شد جدای از این سبک از دوچرخه مناسب یک دوچرخه سوار حرفه ای است. و اصلا گزینه خوبی برای شروع دوچرخه سواری و  یا دوچرخه سواری در شهر مناسب نیست.بنابراین این مدل فقط برای حرفه ای ها است.

---

دوچرخه کوهستان / اسپرت Sport

مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو)  10 یا 11 سانتیمتر

در واقع این سبک از دوچرخه همان دوچرخه کراس کانتری است که برای عموم مردم و نه برای مسابقات حرفه ای طراحی و تولید می شود می توان گفت که این سبک دوچرخه اصیل ترین سبک دوچرخه کوهستان است. همان سبکی است که دوچرخه کوهستان اصیل با آن شکل گرفت و اکنون کامل شده است اما کماکان نزدیک ترین سبک به مدل های کلاسیک دوچرخه کوهستان است. در این مدل همانند دوچرخه کراس کانتری از یک دوشاخ جلو (کمک جلو) 10 یا 11 سانتیمتری استفاده میشود. و به ندرت از “کمک وسط” در آن استفاده می شود بنابر این در سبک کوهستان اسپرت کمتر دیده می شود که دوچرخه Full Suspension باشد و فقط در دوشاخ جلو دوچرخه کمک تعلیق استفاده میشود. بعضی از شرکت های تولید کننده این سبک را از دوچرخه کراس کانتری جدا کرده و با نام های کوهستان اسپرت، sport xc و در سبک جدا معرفی می کنند. اما بعضی از شرکت های تولید کننده این سبک دوچرخه را کماکا در همان کراس کانتری و یا با عنوان کوهستان کراس کانتری غیر حرفه ای معرفی می کنند.اما در رده پایین تر از دوچرخه های مسابقه کراس کانتری. به این شکل که لوازم و فریم استفاده شده در این سبک از دوچرخه از رده متوسطی و پایین تری استفاده می شود که در مجموعه قیمت پایین تری را برای مصرف کننده به همراه خواهد داشت البته این به هیچ وجه به این معنی نیست که این سبک دوچرخه کیفیت پایینی داشته باشد! و برعکس بسیار با کیفیت خواهند بود و در این بخش به کیفیت دوچرخه نخواهیم پرداخت و در بخش راهنمای خرید دوچرخ،  کیفیت دوچرخه ها بررسی می شود.

در گذشته این دو سبک دوچرخه یکی بودند اما رفته رفته با تخصصی شدن هر محصول این دو سبک از دل دوچرخه کوهستان جدا شدند.

برای چه کسانی مفید است: این سبک از دوچرخه کوهستان بیشترین طیف علاقه مندان را به خود اختصاص میدهد. در واقع برای کسانی که قصد طبیعت گردی دارند یا برای کسانی که در پارکهای جنگلی یا شهرهای کوهستانی تصمیم دارند دوچرخه سواری کنند بسیار مناسب است.این سبک دوچرخه به قدری پرطرفدار است که در خیلی از شهر ها هم برای تردد از آن استفاده می شود با آنکه برای شهر طراحی نشده است.  در بیشتر مدل های این سبک فضای مناسب روی بدنه دوچرخه برای اتصال ترک بند و خورجین طراحی شده است بنابراین این دوچرخه یکی از گزینه ها برای مسافرت با دوچرخه می تواند باشد با آنکه بصورت تخصص برای این کار طراحی نشده است.

---

دوچرخه کوهستان / تریل Trail

• مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو) 12  یا 13 سانتیمتر

(پیشنهاد شده برای 70% مسیرهای سربالایی و 30% مسیرهای سرپایین)

• کمک عقب: در بعضی از مدل ها کمک عقب دارد و در بعضی خیر (بستگی به انتخاب رایدر یا همان دوچرخه سوار)

برای چه کسانی مفید است: معمولان برای دوچرخه سوارانی پیشنهاد میشود که هم خواهان رکاب زدن در مسیرهای خاکی هستند اما تعادل و مانور بیشتری نسبت به دوچرخه کوهستان اسپرت و یا کراس کانتری نیاز دارند. این سبک دوچرخه معمولا مورد علاقه دوچرخه سواران دانهیلی است که  نیاز به تمرینات هوازی دارند و از این سبک دوچرخه استفاده میکنند چرا که از دوچرخه کراس کانتری راحتی بیشتری دارند و در عین حال مناسب برای رکاب زدن هستند.

---

دوچرخه کوهستان / آل مونتاین All mountain

مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو)  14 یا 15 سانتیمتر

(پیشنهاد شده برای 50% مسیرهای سربالایی و 50% مسیرهای سرپایین)

رفته رفته هر چه به انتهای جدول دوچرخه کوهستان میرویم مقدار بازی دوشاخ جلو بیشتر و بیشتر میشود که این موضوع نشانگر این است که دوچرخه برای مسیرها و سرپایینی های  سخت تر  طراحی شده است.

---

دوچرخه کوهستان / اندرو Enduro

مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو)  16 یا 17 سانتیمتر

(پیشنهاد شده برای 30% مسیرهای سربالایی و 70% مسیرهای سرپایین)

می توان گفت که دوچرخه های اندرو  قبل از دوچرخه های دانهیل خشن ترین دوچرخه کوهستان هستند. به تصویر بالا دقت کنید معمولا در دوچرخه اندرو بجای کلاه کاسکت دوچرخه کوهستان از کلاه فک دار استفاده می شود چرا که هیجان و خطر این سبک به شدت از سبک های قبلی بالاتر می رود.

---

دوچرخه کوهستان / دانهیل Downhill

مقدار بازی دوشاخ جلو (کمک جلو)  20 سانتیمتر

(پیشنهاد شده برای 0% مسیرهای سربالایی و 100% مسیرهای سرپایین)

می توان گفت سبک دوچرخه دانهیل پرخطر ترین سبک دوچرخه سواری  است. این سبک دوچرخه فقط برای مسیر های سرازیری بسیار خشن طراحی شده است. به کمک های بسیار قوی در دوشاخ جلو(پاشاخ) و عقب دوچرخه دقت کنید که بالاترین میزان بازی را در دوچرخه کوهستان دارند. در دوشاخ جلو این میزان به 20 سانتیمتر می رسد و برای تقویت آن دوشاخ از پایین و بالای پیشانی دوچرخه به فریم متصل می شود که این موضوع باعث شده که دوچرخه دانهیل  از یک پاشاخ بسیار قوی بهره ببرد و نه یک دوشاخ معمولی.

---

دوچرخه کوهستان / فت بایک  Fat bikes

فت بایک آخرین سبک از دوچرخه کوهستان است. این سبک برای مسیرهای ساحلی و برفی طراحی شده که  لاستیک های چاق آن مانع از فرو رفتن چرخ به داخل شن و برف می شود.

---

دوچرخه شهری / شهری  Urban

دوچرخه های شهری قدیمی ترین سبک هستند که با پیشرفت تکنولوژی و شناخت بازار و سلیقه  جامعه، شکل این سبک دوچرخه دچار تغییرات مثبتی شده است. دوچرخه های شهری می توانند تک سرعته یعنی بدون دنده باشند و یا در توپی عقب آنها دنده اتوماتیک قرار گرفته شده باشد. می توان طرح های کلاسیک این سبک را در کنار سبک های جدید کماکان مشاهده و یا تهیه کرد. این دوچرخه برای استفاده و تردد داخل شهر طراحی شده و گاها دیده می شود که از بعضی از مدل های این سبک برای سفر با دوچرخه هم استفاده میشود.

---

دوچرخه شهری / هیبرید Hybrid 

دوسبک دوچرخه هیبرید و دوچرخه های شهری بهم بسیار نزدیک هستند  بعضی از شرکت ها این دوسبک دوچرخه را در یک دسته بندی قرار می دهند و بعضی از شرکتهای تولید کننده آنها را جدا می کنند.

در واقع بیس دوچرخه هیبریدی همان دوچرخه شهری است که ممکن است به سمت دوچرخه های  کوهستان و یا به دوچرخه جاده(کورسی) گرایش پیدا کند می توان مثلثی را فرض کرد که در یک ضلع آن دوچرخه شهری و در ضلع دیگر دوچرخه کوهستان و در ضلع دیگر دوچرخه کورسی قرار دارد و با ترکیب این سه سبک از دوچرخه، دوچرخه هیبریدی شکل گرفته است. حال می تواند این گرایش به یک و یا دو سبک از این دوچرخه ها بیشتر باشد همین موضوع باعث می شود که تنوع زیادی در دوچرخه های هیبرید داشته باشیم. می توان گفت دوچرخه های هیبریدی که گرایش به دوچرخه های کورسی دارند سرعت در آنها در اولویت قرار داده شده و دوچرخه هایی که به سمت سبک کوهستان گرایش دارد الویت مهارت و راحتی در آنها قرار داده شده است. اما تمامی آنها بر پایه راحتی طراحی شده اند که مناسب دوچرخه سواری در شهر هستند. با این که دوچرخه های تورینگ یا توریستی مخصوص سفر وجود دارند این سبک از دوچرخه هم  بسیار مورد علاقه کسانی است که با دوچرخه سفر می کنند چرا که به راحتی ترک بندها و خورجین های سفر بر روی این دوچرخه نصب می شود.

---

دوچرخه شهری / فیتنس Fitness

دوچرخه های فیتنس بسیار به دوچرخه های شهری نزدیک هستند با این وجود که محل نصب ترک بند و سبد در آنها وجود ندارد و صرفا مناسب ورزش در شهر هستند. بعضی از شرکتهای تولید کننده این سبک دوچرخه را با دوچرخه شهری در یک دسته قرار می دهند و گاها بعضی از شرکت ها آنها را جدا می کنند.

---

دوچرخه شهری / تاشو folding bike

دوچرخه های تاشو، سبکی دیگر از دوچرخه های شهری هستند که برای تردد و جابجایی در مترو، اتوبوس و محل کار  طراحی شده اند. سایز چرخ ها در این سبک از دوچرخه کوچک است اما در همان سبک کلی دوچرخه شهری قرار می گیرند.

---

دوچرخه توریستی / توریستی Touring

دوچرخه های تورینگ یا همان توریستی برای سفر و ماجراجویی با دوچرخه طراحی و تولید می شوند. اجزاء این دوچرخه بسیار محکم ساخته می شوند چرا که تحمل بارهای سنگین در این سبک دوچرخه در اولویت قرار دارد و معمولا برخلاف سبک های دوچرخه دیگر در این این دوچرخه ممکن است از آلومینیوم در ساخت بدنه دوچرخه استفاده نشود چرا که تحمل بار زیاد در این سبک بسیار مهم است.این سبک از دوچرخه هم میتواند به دوچرخه کوهستان و یا کورسی گرایش داشته باشد. که نسبت به مسیر و جاده مورد نظر در سفر و راحتی دوچرخه سوار سبک مورد نظر انتخاب می شود.

---

دوچرخه جاده (کورسی) / مسابقه ای RACE

دوچرخه کورسی: لاستیک های این نوع دوچرخه نازک بوده و سبب ایجاد اصطکاک اندک با زمین می گردد. فرمان پایین تر از دیگر قسمت ها قرار دارد و به همین دلیل دوچرخه سوار برای گرفتن آن به جلو خم می شود. این ویژگی، اصطکاک هوا با دوچرخه و دوچرخه سوار را کاهش می دهد. این نوع دوچرخه مناسب جاده های آسفالت می باشد چراکه چرخها بسیار حساس بوده و با کوچکترین ضربه آسیب می بیند. هر ساله مسابقات زیادی در دنیا برگزار می گردد که مشهورترین آنها تور دو فرانس است.

دوچرخه جاده یا همان کورسی برای مسیرهای جاده ای طراحی و تولید می شود. این سبک دوچرخه به دوبخش حرفه ای و غیر حرفه ای جدا میشود. استانداردهای هر دوبخش یکی هستند تنها تفاوت استفاده مواد اولیه برای کاهش وزن در رده حرفه ای آن است. رده غیر حرفه ای در عنوان بعدی معرفی می شود.  در رده های حرفه ای بصورت تخصصی برای مسابقه ها  طراحی می شود که بدنه آن حتما از فیبر کربن است و جدید ترین تکنولوژی ها و فناوری ها را می توان در این سبک دوچرخه دید.

Aero
دوچرخه Aero برای مسابقات جاده ای در نظر گرفته شده است ، اما آنها از ویژگی های طراحی از دوچرخه های آزمایشی زمان استفاده می کنند. این دوچرخه ها نسبت به دوچرخه مسابقه جاده شما کمی سنگین تر خواهند بود. آنها به لطف مشخصات آیرودینامیکی خود ، بر روی دوچرخه های مسابقه در بخش های مسطح مسابقه، نمره می گیرند.

---

دوچرخه جاده / Endurance

سبک دوچرخه جاده یا همان دوچرخه کورسی که با نام endurance توسط شرکت های تولید کننده معرفی می شود محبوب ترین سبک دوچرخه جاده است. معمولا در این سبک بدنه دوچرخه هم می تواند از فیبر کربن تولید شود و هم آلومینیم. کارایی این دوچرخه برای مسیرهای اسفالت و جاده های غیر خاکی است.

هر دوچرخه سواری به دنبال وضعیتی کاملاً تهاجمی نیست، به خصوص در مسافرت های طولانی تر. اینجاست که دوچرخه های استقامتی / ورزشی برای خودشان تمایزی ایجاد کرده اند. تعداد بیشتری از مردم و علاقه مندان به دوچرخه جاده از این سبک را برای استفاده انتخاب می کنند.

تطبیق پذیری دوچرخه های اسپرت اجازه می دهد تا از آنها برای رفت و آمد نیز استفاده شود ، مشروط بر اینکه یکی از آنها راحت باشد.

---

دوچرخه جاده / سایکل کراس  CYCLOCROSS

سايكلو‌كراس (Cyclo-cross كه با نام‌هاي ديگري مانند Cyclocross، CX، cyclo-X يا Cross نيز شناخته مي‌شود، نوعي دوچرخه‌ است. این دوچرخه  برای مسیرهای سنگفرش، مسيرهاي جنگلي، چمنزارها، تپه‌هاي شيب‌دار و موانعي طراحی شده. در واقع این دوچرخه همان دوچرخه جاده است که برای مسیرهای خاکی، سنگ فرش و … تغییر یافته است. و در فصل زمستان بسیار زیاد از آن استفاده می شود. خیلی از دوچرخه سواران حرفه ای دنیا و به خصوص در اروپا در فصل زمستان از این دوچرخه استفاده و در مسابقات این رشته شرکت می کنند.

مسابقات این  رشته معمولاً در پاییز و زمستان برگزار مي‌شوند (فصل برگزاري «جام جهاني» اين رشته، اكتبر و فوريه است) و شامل دورهاي متعدد در يك مسير كوتاه (2.5 تا 3.5 كيلومتري) است.

---

دوچرخه جاده / گراول GRAVEL

دوچرخه‌ی گراول نسل جدید و تکامل‌یافته‌ی دوچرخه‌ی سایکل کراس است. تفاوت اصلیِ این سبک با دوچرخه‌ی سایکل کراس در دوشاخ و رام عقبِ بازترِ آن است؛ به این شکل که در دوچرخه‌ی گراول محدوده‌ی ‌دوشاخ و رام عقب برای قطر لاستیک ۲۹ کوهستان طراحی شده است و این دوچرخه را مناسب مسیرهای خاکی و شنی کرده است. سبک دوچرخه‌ی گراول در چند سال اخیر در آمریکا و کانادا مورد‌ توجه عمده‌ی دوچرخه‌سواران قرار گرفته است و مسابقات زیادی بصورت ماراتن و مسافت بالا در این خصوص با حمایت کمپانی‌های دوچرخه‌سازی برگزار می‌شود.

---

دوچرخه جاده / دوچرخه تایم تریل و سه گانه TRIATHLON

طراحی دوچرخه های تایم تریل و TRIATHLON (سه گانه) را می توان به طراحی ماشین فرمول 1  تشبیه کرد چرا که این دوچرخه برای سرعت هر چه بالاتر طراحی شده است. شاید جالب باشد که بدانید در طراحی دوچرخه های کورسی و همینطور تایم تریل و سه گانه از شرکت های بزرگ خودرو سازی سوپر اسپرتها کمک گرفته شده است. این دو سبک دوچرخه تایم تریل و TRIATHLON (سه گانه) بسیار به هم نزدیک هستند و اما با کمی تفاوت ریز. بعضی از تولید کنندگان هر دو سبک را در یک محصول ارائه می کنند و بعضی از برندها با تغییرات جزئی نظیر تغییر زاویه دوشاخ و … این دو محصول را جدا معرفی می کنند.

---

دوچرخه پیست /  TRACK

دوچرخه های پیست فاقد دنده  هستند و فقط برای پیست مخصوص دوچرخه سواری قابل استفاده هستند.

---

دوچرخه نمایشی / بی.ام.ایکس BMX

دوچرخه های (BMX): این دوچرخه ها برای حرکات نمایشی همچون پرش از پله ها و موانع در شهرها مورد استفاده قرار می گیرند. دوچرخه های BMX هم اندازه دوچرخه بچه گانه هستند و دارای طوقه های کوچک و پره هایی بسیار مقاوم می باشند. لاستیک آنها عاج دار بوده و مقاومت بالایی دارند. این دوچرخه ها بدون دنده و تک سرعته هستند و زین آن برای کنترل بهتر در حرکات آیروبیک، بسیار پائین طراحی شده است. همچنین دارای ترمزهای خاص، و محلی برای قرار دادن پا در دو طرف توپی های چرخ جلو و عقب برای تسلط بیشتر در هنگام انجام حرکات نمایشی می باشد. جنس تنه این نوع، آلیاژ کرومولی است و دارای قامه های بلند نسبت به تنه و پدال های پهن و فرمان خاص است. نداشتن سیستم فنربندی و وجود تنه ای خشک که باعث بالا رفتن سرعت در پیست و حرکات نمایشی می شود از دیگر ویژگیهای این نوع دوچرخه به شمار می آید.

---

دوچرخه نمایشی / درت جامپ Dirt jump

دوچرخه های درت جامپ اساسأ همان دوچرخه های بزرگتر از BMX می باشند که در بزرگترین، دیوانه وارترین حرکات نمایشی هوایی در پارک ها و پیست های این رشته استفاده می شوند. دوچرخه های اسلوپ استایل Slopestyle نیز با افزودن یک کمک کوچک در قسمت عقب دوچرخه برای فرودهای سخت تر در کوهستانی فری استایل مورد استفاده قرار می گیرند. از سایز روش ها برای جلوگیری از آسیب این دوچرخه ها در برابر زمین خوردن و تصادفات که به وفور در این رشته ها دیده اتفاق می افتد، استفاده از سیستم دنده تک سرعته و یک ترمز می باشد. این دوچرخه ها احتمالا بهترین گزینه برای مواردی هستند که شما می خواهید با آن حرکت چرخشی Backflip اجرا نمایید

---

دوچرخه نمایشی / تریال Trial

دوچرخه های تریال (TRIAL): دوچرخه تریال، تلفیقی از دوچرخه کوهستان و دوچرخه BMX می باشد و به علاقه مندان اجازه می دهد تا حرکات نمایشی را در محیط کوهستان و شهر تجربه کنند. در تریال، اصل حفظ تعادل است. در این رشته، دوچرخه سوار بیشتر با انجام حرکات تعادلی و جفت کشیدن، دوچرخه را از روی یک مانع به روی مانعی دیگری می پراند. این موانع هم می توانند مصنوعی باشند مثل محیط های شهری و پارکها و هم طبیعی مثل صخره ها.عموما حرکات آکروباتیکی و پرش های خیلی خاص و یا حرکات تعادلی به مانند ثبت رکود بالا رفتن از ۷۴۷ پله، تنها با این دوچرخه امکان پذیر است. از دیگر ویژگی آن میتوان به توانایی رکاب زدن در سربالاییها، سیستم دنده مناسب، ترمز دیسکی و کمک فنر قوی همچون دوچرخه کوهستان اشاره کرد.

---

دوچرخه برقی / برقی Electric

دوچرخه برقی که به آن «E-bike» هم گفته می شود دوچرخه‌هایی هستند مجهز به یک موتور الکتریکی کوچک که دوچرخه‌سوار را در طی کردن مسیر یاری می‌کنند. انواع مختلف بسیاری از دوچرخه‌های برقی در جهان وجود دارند، از مدل‌هایی که دارای یک موتور برقی کوچک هستند و پدال زدن را ساده‌تر می‌کنند تا مدل‌هایی که به یک موتورسیکلت کوچک (موتورگازی) نزدیکترند. دوچرخه برقی از باتری‌های قابل شارژ استفاده می‌کند و معمولاً می‌تواند با سرعتی بین ۲۵ تا 50 کیلومتر در ساعت حرکت نماید. به طور متوسط دوچرخه‌های برقی با یک باتری کاملاً شارژ شده می‌توانند مسافت بین ۲۵ تا 70 کیلومتر را طی کنند که البته طول این مسافت بستگی به کیفیت دوچرخه، کیفیت باتری، شرایط جاده و حتی دمای هوا و شرایط جوی دارد.

جالب است بدانید که دوچرخه های برقی در سالهای اخیر بالاترین رشد افزایشی تولید در بین تمامی سبک های دوچرخه را در اروپا داشته است. این امار نشانگر رشد چشم گیر این این سبک از دوچرخه است. بیشتر سبک های دوچرخه که در عناوین بالا معرفی شد بصورت ورژن برقی هم ساخته می شوند به این صورت که شما می توانید دوچرخه برقی کوهستان در بیشتر سبک ها، دوچرخه برقی شهری، هیبرید، شهری، جاده و … را داشته باشید.

---

دوچرخه های سینگل اسپید /  Fixies

این سبک دوچرخه هاب دارای دنده ثابت است، به این معنی که هنگام توقف پدال زدن ، دوچرخه متوقف می شود. این می تواند مدتی طول بکشد تا به یک دوچرخه دنده ثابت عادت کنید. این سبک دوچرخه ها در شهرهای مسطح بسیار محبوب هستند و در امریکا از این سبک برای تردد داخل شهر بسیار استفاده میشود. این دوچرخه ها هنر ناب هستند و اگر دیوار اتاق طراحی خود را با آن تزئین کنید زیبا هستند!

---

دوچرخه های خوابیده / Recumbent Bikes

دوچرخه و سه چرخه های خوابیده  به شما امکان می دهند در موقعیتی مانند “مبل” بنشینید. دوچرخه های جدید در بین دوچرخه سواران غیر سنتی در سراسر جهان طرفداری پیدا کرده اند.

---

دوچرخه های دونفری / Tandem Bikes

اگر واقعاً از مسافرت های انفرادی متنفر هستید ، پس دوچرخه های Tandem برای شما مناسب هستند! یک فریم واحد که بیش از یک دستگاه سواری را دارد که دوچرخه سواری می کند و به آن نیرو می دهد. دوچرخه سواری پشت سر هم یک تجربه کاملاً متفاوت است که همه با هم هستند!