دامنه های کرکس

سه – ابیانه – از تاریخ تا سنت – خشت خام تا خاک سرخ

بهترین زمان پیشنهادی : اواخر فروردین ماه تااواسط خرداد ماه

طبیعت گردی با دوچرخه از روستای سه تا ابیانه در منطقه حفاظت شده کرکس

استان اصفهان یکی از جذابترین و باقوه ترین بستر را برای گردش و سفر در دسته بندی طبیعت گردی را دارد و برای دوچرخه سواری و ترکیب آن با طبیعت گردی بیشمار فرصت را پیش روی ما قرار داده است.

مناطق حفاظت شده، پارکهای ملی، روستاهای خاص هدف گردشگری، دامنه های بکر و دست نخورده کوهها انگیزه را در ذهن هر زیبا پسندی متبلور می سازد و پا در رکاب هیجان برای وصف ناپذیر را رقم بزند.

جدید ترین آموزش ها در اینستاگرام مجله دوچرخه و طبیعت

روستای سه از توابع شهرستان میمه و روستای ابیانه از توابع شهرستان نطنز در دامنه های کرکس یکی در شمال و دیگری در غرب قرار دارند.

کاروانسرای سه را می توان مبدا حرکت و ابتدای مسیر شروع یک سفر یکروزه قرارداد. قدمت این کاروانسرا به دوران قاجار باز می گردد.

مسیر دسترسی به روستای سه از جاده دلیجان اصفهان بوده که روستای سه از مسیر دلیجان 30 کیلومتر بعد از میمه در کنار پمپ بنزین یک فرعی در سمت چپ جاده اختصاصی روستای سه و دو روستای دیگر می باشد و از سمت اصفهان بعد از مورچه خورت 130 کیلومتر مانده به میمه در کنار یک پمپ بنزین در سمت راست می باشد.

این سفر یکروزه می باشد ولی بهتر است سفر را یکروز و نیم از تهران تدارک دید. اما برای دوچرخه سواران اصفهانی یک سفر یکروزه نیز مناسب می باشد.

دوچرخه سواری را از ابتدای روستا در کنار کاروانسرای قاجاری سه آغاز و به سمت شمال روستا از میان مزارع ادامه میدهیم و سپس بعد از گذشت دو میلومتر به یک سراهی خواهیم رسید که در کنار درخت توت مسیر سمت چپ آن به منطقه ای بنام پختت میرسد.پمسیر سمت چپ سراهی را ادامه می دهیم تا بعد از گذشت 7 کیلومتر رکاب زنی به منطقه ای بنام نیازمدق که چراگاه و گوسفندسرا در کنار دو برکه زیبایی است می رسیم.

پس از استراحت در امتداد برکه یک مسیر خاکی از میان دره دو کوه که تابلوی سازمان محیط زیست در آن می توان نشانی و راهنمای ما باشد، در سمت چپ مسیر بعد از 10 کیلومتر ما را به روستای مراونند میرساند که نهرها و چشمه های روستا  محل مناسبی برای برداشتن آب و پر کردن قمقمه ها و سایه سار درختان می توان استراحتگاه مناسبی باشد.

از روستای مراوند یک مسیر خاکی در شمال شرقی به 15 کیلومتر که در ابتدا شیب کم و پس از 20 کیلومتر رکابزنی در مسیر با شیبی تندتر ما به مرتفع ترین نقطه جاده با ارتفاع 2600 متر در دامنه های کرکس می رساند.

این منطقه به گدار ابیانه معروف است که به لحاظ مرتفع بودن و مرز بین دو دشت همراه با وزش باد می باشد که تابلو نصب شده از طرف سازمان محیط زیست بنام منطقه حفاظت شده کرکس و نکات هشدار دهنده آن گواه حضور در اراضی ملی و تحت حفاظت شده را میدهدو از روی این گردنه پاسگاه سر محیط بانی قهرود نیز نمایان بوده و در تمامی طول مسیر در صورت رعایت سکوت و رفتاری توام با آرامش امکان دیدن حیات وحش را نیز چند برابر زیباتر می سازد.

انواع پرندگان و خزندگان و جوندگان و پستانداران نظیر کل بز و قوچ و میش را می توان در این منطقه رصد کرد.

در اوایل اردیبهشت به مدت یکماه در تمامی مناطق در دامنه ها شاهد رویش گلهای وحشی در منطقه هستیم و در مناطقی حاشیه ای جاده رنگ زرد و قرمز گلها منظره روح نوازی را پدید می آورد.

تمامیه این جذابیت ها ، خاص بودن سفر و ورزش و فعالیت ما را نشان میدهد. به عبارتی طبیعت گردی را به گونه ای خاص آنهم با دوچرخه و ورزش را در منطقه ای بی نظیر انجام می دهیم.

از ابتدای شروع دوچرخه سواری در روستای سه تا گردنه گدار ابیانه ترکیبی از سربالایی و سرازیری است و بیشتر مسیر سربالایی دامنه های کوه ها امتداد می یابد ولی از گدنه گدار تا ابیانه تمامی مسیر سراسیزی بوده که سه کیلومتر ابتدایی دارای شیب زیادی می باشد.

در ادامه از روی دو آب بند و سد مهار سیلاب نیز عبور می کنیم تا به چند مزرعه و پرورش ماهی رسیده و سپس باغات غربی روستا نمایان شده که در ابتدای باغات در سمت چپ آبشار کوچکی نیز نمایان می شود و پس از طی مسافت اندکی وارد بافت روستای ابیانه می شویم.

اکنون سفر شکل دیگری به خود گرفته است… می توان با دوچرخه خود در کوچه پس کوچه های زیبای ابیانه و در داخل بافت مثال زدنی آن چرخی بزنیم و از معماری و پوشش وآداب سنت مردم لذت ببریم.

لازم بذکر است که در حین دوچرخه سواری بسیار بسیار با احتیاط رفتار و با سرعت مطمئنه موجب سلب آرامش روستائیان نشویم.

مجید محمدی/ باشگاه دوچرخه سواری تعطیلات