بخش دوم:
فرمان: تنظیمات بالا تنه
1- تنظيم موقعيت فرمان دوچرخه 2- پهناي فرمان دوچرخه جاده‌اي 3- چرخش فرمان دوچرخه جاده‌اي 4- ارتفاع فرمان (به وسیله واشرهای کرپی)
1- تنظيم موقعيت فرمان دوچرخه
فرآيند تنظيم وضعيت فرمان دوچرخه تركيبي از ارتفاع، عمق و پهناي ميله فرمان و همچنين نوع و موقعيت ترمزها (و گاهي اوقات وضعيت اهرم ترمز) است. اين وضعيت مي‌تواند با افزايش یا كاهش طول و ارتفاع بازوي نگهدارنده کرپی فرمان، پهنا و وضعيت فرمان و در نهايت تنظيم موقعيت طولي (fore-aft) يا چرخش كلاهك‌هاي اهرم ترمز به سمت داخل يا خارج، تغيير كند.
راحت‌ترين وضعيت براي اكثر دوچرخه‌سواران جاده‌اي، زاويه‌اي در حدود نود درجه مابين بالاتنه و بازو است (شكل 6). براي رسيدن به بهترین میزان راحتي و كنترل، بايد كمي خميدگي در آرنج‌ها داشته باشيد. اگر مي‌خواهيد وضعيت آيروديناميك‌تري داشته باشيد (مثلاً در يك تايم‌تريل، مسابقه سرعت يا زماني كه مخالف يك باد واقعاً شدید از رو‌به‌رو دوچرخه‌سواري مي‌كنيد)، اين خميدگي مي‌تواند بيشتر شود.
پس از آنكه نقطه مناسبتان را پيدا كرديد، مي‌توانيد كار تنظيم وضعيت خود را آغاز کنید. فراموش نكنيد كه دستان خود را در قسمت‌هاي مختلف ميله فرمان جابه‌جا نماييد تا بتوانيد موقعيت‌هاي متفاوت را آزمايش كنيد. همچنين، شما بايد بتوانيد به‌راحتي بايستيد تا با شرايط صعود يا دوچرخه‌سواري سرعتي بدون نشستن روي زين نیز انطباق پيدا كنيد.
اگر بيشتر درحالي‌كه بخش اصلی فرمان (عقب فرمان) را گرفته اید و راست نشسته‌ايد دوچرخه‌سواري مي‌كنيد، زاويه شانه مي‌تواند كمتر از نود درجه باشد. اين زاويه كمتر از نود درجه در مورد دوچرخه‌هاي جاده‌اي، دوچرخه‌هاي سفري، دوچرخه‌هاي داخل سالن و دوچرخه‌هاي ثابت نظير LeMond RevMaster صادق است.
در هنگام تنظيم ارتفاع فرمان، راحتي بايد راهنماي اصلي شما باشد. افرادي كه با دوچرخه‌هاي جاده‌اي مسابقه مي‌دهند معمولاً فرمان را پايين‌تر از ارتفاع زين تنظيم مي‌كنند. در مورد دوچرخه‌سواراني كه مسابقه نمي‌دهند، فرمان مي‌تواند هم‌سطح با زين يا حتي كمي بالاتر قرار بگيرد.
يك بازوي نگهدارنده کرپی قابل تنظيم(شکل7)، واقعاً بهترين شيوه براي رسيدن به راحت‌ترین موقعيت فرمان دوچرخه است. عده‌اي معتقدند كه اين ابزارها ارزش خريد ندارند اما اصلاً نبايد چنين نظري را بپذيريد.
اگر خودتان بخواهيد يك بازوي نگهدارنده مناسب پيدا كنيد، كاري چالش‌برانگيز (و گاهي اوقات پرهزينه) خواهد بود. بدون ترديد اگر يك كارشناس متناسب‌سازي دوچرخه يك بازوي نگهدارنده را بدون آزمايش و يا امتحان كردن چند طول مختلف به شما پيشنهاد كرد، شدیداً توصيه مي‌كنيم كه از او بخواهيد از يك بازوي اندازه‌گيري استفاده کند يا اينكه به سراغ كارشناس ديگري برويد.
اگر واقعاً مي‌خواهيد اين كار را خودتان امتحان كنيد، تنها گزينه براي بازوهاي نگهدارند قابل تنظيم وجود دارد.
تنظيم اين بازوي نگهدارنده به مقداري تمرين نياز دارد اما يادگيري آن به سبب دامنه‌هاي تنظيم فراوانش، ارزش صرف وقت را دارد. پس از اينكه موقعيت بي‌نقص و مطلوب را پيدا كرديد، مي‌توانيد به يك بازوي ثابت استاندارد برگرديد.
2- پهناي فرمان دوچرخه جاده‌اي
آسان‌ترين راه براي انتخاب پهناي فرمان، برداشتن چند ميله فرمان با عرض‌هاي مختلف در يك فروشگاه دوچرخه و در دست گرفتن آنها است. دستان خود را از انتهاي دسته‌ها تا قسمت بالاي فرمان حركت دهيد. هر دو نوع ميله فرمان‌هاي عريض و باريك را امتحان كنيد. درحالي‌كه فرمان را با هر دو دست گرفته‌ايد، دست‌هايتان را تا نزديك كمر پايين آورده، مستقيم در جلوي خود نگهداشته و سپس آنها را به سمت سينه جمع كنيد. اين كار را با چند ميله فرمان انجام دهيد، معمولاً متوجّه مي‌شويد كه يكي از آنها بهتر از بقيه است. اگر هنوز بين دو پهناي مختلف ترديد داريد، دو طرف فرمان را زير بغل خود قرار داده و مدلي را انتخاب كنيد كه نزديك‌ترين هم‌ترازي را داشته باشد.
3- چرخش فرمان دوچرخه جاده‌اي
از گذشته تا کنون پرمصرف‌ترين شيوه تعيين ميزان چرخش فرمان اين بوده است كه بخش انتهايي را موازي با سطح زمين يا به صورت تراز قرار دهند (تصوير سمت چپ در شكل 8). اگر اين روزها هم وارد اكثر فروشگاه‌هاي دوچرخه شويد، احتمالاً هنوز با چنين وضعيتي مواجه خواهيد شد. اين وضعيت براي اكثر دوچرخه‌سواران چندان راحت نيست.
چرخش فرمان شما نه با هم‌ترازي فرمان و سطح زمين بلکه صرفاً بر اساس راحتی شما مشخص مي‌شود. فرمان را به سمت بالا بچرخانيد تا به يك وضعيت خنثي‌تر براي مچ دستان خود برسيد. آيا وضعيت چرخش فرمان در تصوير سمت راست شكل 8 راحت‌تر به‌نظر نمي‌رسد؟ اجازه بدهيد راحتي، شما را در تنظيم دقيق اين وضعيت راهنمايي كند زيرا بدنتان شما را به بهترين موقعيت هدايت خواهد نمود. اين تنظيم ساده به بهبود راحتي دست و كاهش خواب‌رفتگي آن كمك مي‌كند.
4- ارتفاع فرمان (به وسیله واشرهای کرپی)
ارتفاع فرمان بر اساس راحتي و نوع سواري كه انجام مي‌دهيد، تعيين مي‌شود. براي مثال، بعضي از دوچرخه‌سواران ارتفاع فرمان خود را براي صرف بيشترين زمان در موقعيت افت تنظيم مي‌كنند درحالي‌كه گروه ديگري هرگز از قلاب(واشرهای کرپی) استفاده نمي‌كنند و قرار دادن دست روي كلاهك‌هاي ترمز را ترجيح مي‌دهند. ارتفاع فرمان را بر اساس راحتي خودتان تنظيم كنيد. بعضي از كارشناسان تناسب دوچرخه، از اندازه‌گيري بدن براي تعيين ارتفاع فرمان استفاده مي‌كنند. اين اندازه‌گيري مي‌تواند مفيد باشد.
بخشهای تکمیلی آموزش تنظیم دوچرخه را به ترتیب 3 . 2 . 1 مطالعه نمایید.
برای تنظیم سایز دوچرخه لازم است بخش اول، دوم و سوم آن را به ترتیب مطالعه و انجام دهید.
1- لگن خاصره: انتخاب زین، شیب زین، ارتفاع لوله زین، وضعیت لوله زین
2- فرمان: ميله فرمان و ترمز كه از طريق يك بازوي نگهدارنده کرپی به دوچرخه متصل شده‌اند ( شما در این بخش هستید.)
3- پاها: پدٌال‌ها، گيره‌هاي كفش، كفش‌هاي دوچرخه‌سواري و گهگاهي طول بازوي پدال
نکته های بسیار مهمی در این سری آموزش تنظیم سایر دوچرخه وجود داره. واقعا مفید هستند.
مثل بخش اول آموزش تنظیم سایز دوچرخه، مطالب ارزشمندی در این بخش هم وجود داشت. با تشکر