ادعای جدید کمپانی دوچرخه‌سازی ترِک (Trek) درباره‌ی نسل جدید دوچرخه‌های اسپید کانسپت (Speed Concept) با سرعتی شش دقیقه سریع‌تر از دوچرخه‌های کونا (Kona) و دارای فضایی جهت ذخیره‌سازی غذا و مواد خوراکی
کمپانی ترِک، پس از آزمایش دوچرخه‌های جدید تایم‌تریل و ترایاتلونِ خود در چندین مسابقه‌ی حرفه‌ای در طول فصل گذشته، به طور رسمی این دوچرخه‌های جدید به نام اسپید کانسپت را تولید و راه‌اندازی کرد.
کمپانی ترک در این خصوص این گونه بیان می‌دارد: «این دوچرخه سریع‌ترین دوچرخه‌ای است که ما تا کنون در تونل باد آزمایش کرده‌ایم»، این کمپانی ادعا میکند که این دوچرخه در مسابقات قهرمانی جهانی آیرِن‌من (Ironman)، «حدود شش دقیقه» سریع‌تر در مقایسه با مدل خروجی کونا دوچرخه‌سوار را در مسافت ۱۸۰ کیلومتری همراهی میکند.
این دوچرخه‌ی جدید با تمرکز شدید مبنی بر طراحی دوچرخه‌ای مناسب برای ورزش‌های سه‌گانه، افزایش سطح ذخیره‌سازیِ ادغام شده در بدنه و دارا بودن دو سیستم هیدراته “بدون خطای آیرودینامیکی” طراحی شده است.
به نقل از ترک، علاوه بر این که اکنون این دوچرخه تنها پلتفرمِ با ترمز دیسکی در نوع خود می‌باشد، دارای نسخه‌ای از سیستم جداسازی آسان ایزو-اسپید (استاندارد این کمپانی) جهت ایجاد آسایشی بهبود دهنده است که محصول خروجی تا چهل درصد راحت‌تر می‌شود.
هرچقدر آیرودینامیک‌تر، راحت‌تر
همان گونه که انتظار می‌رود تمرکز اصلی در طراحی این دوچرخه‌ی اختصاصی تایم‌تریل/ترایاتلون، بر روی بهبود کارایی آیرودینامیکی آن است.
این کمپانی با در نظر گرفتن این موضوع، ادعا میکند که این دوچرخه‌ی جدید در فواصل ۲۶ مایل در ساعت یا به عبارتی ۴۱.۸۴ کیلومتر در ساعت (“سرعت برد کونا”) در مقایسه با مدل قبلی ۱۶ وات صرفه‌جویی میکند. همان طور که قبلاً اشاره شد، ترِک بیان می‌دارد که این امر “حدود شش دقیقه” سریع‌تر از دوچرخه کونا در فاصله‌ی ۱۸۰ کیلومتری تحقق می‌یابد.
گفته می‌شود دو دقیقه از این صرفه‌جویی‌ِ شش دقیقه‌ای ناشی از کاهش مقاومت غلتشی است که ترک ادعا میکند می‌توان با استفاده از آخرین چرخ‌های ایِوُلس آر‌اِس‌ال (Aeolus RSL) با رینگ‌های ۷۵ میلی‌متری (که فقط در ترمز دیسکی هستند، با دوچرخه‌های قدیمی‌تر اسپید کانسپت سازگار نمی‌باشد) به دست آورد.
گذر از طراحی انشعاب لولایی که در دوچرخه‌های اسپید کانسپت قدیمی موجود بود، و کشیده شدن طراحی به سمت لولاهای مرسوم‌تر همراه با مجرایی برای فرمان گرد، باعث می‌شود دوچرخه‌های جدید با شدت کمتری در بخش سر لوله باریک شوند.
گفته می‌شود نتیجه‌ی این تغییر این بوده که بخش جلویی دوچرخه‌ی جدید برای حمل خوراکی در بدنه به مراتب راحت‌تر از هم جدا می‌شود (و سپس در مجددا سرهم می‌شود).
یک باکس ذخیره‌سازیِ ادغام شده در لوله‌ی بالایی وجود دارد که دارای گنجایش فضایی برای حداکثر هشت بسته‌ی ژلی مخصوص دوچرخه‌سواران (یا هر غذای دیگری که ترجیح بدهند) می‌باشند.
به این ترتیب، فضای بلا‌استفاده در لوله‌ی بالایی، پشت لوله‌ای که در سر دوچرخه قرار دارد، به یک باکس جهت ذخیره‌ی غذا اختصاص داده شده است. ترک بیان می‌دارد علاوه بر داشتن فضای کافی در داخل آن برای حمل هشت بسته ژل، تقسیم‌کننده‌های قابل جدا شدن برای شخصی‌سازی فضا در آن قرار دارند. همچنین جهت تمیز کردن آسان این باکس این تقسیم‌کننده‌ها با قابلیت جداسازی از بدنه طراحی شده‌اند.
ترک همچنین می‌افزاید که اکثر تنظیمات به لحاظ موقعیتی قرارگیری (که برای بهینه‌سازی یک دوچرخه‌ی راحت و آیرودینامیک ضروری می‌باشد) فقط با استفاده از دو کلید آلن قابل استفاده هستند.
میله‌های یکپارچه‌ی ترایاتلون (پایه‌های پد‌دار جهت قرارگیری ساعد برای پوزیشنی آیرودینامیک‌تر) همچنین دارای اکستنشن‌های قابل تنظیم دائمی هستند، به این معنی که دسترسی به این اکستنشن بدون نیاز به برش دادن قطعات کربنی امکان‌پذیر است.
با محبوبیت فزاینده‌ی ورزش‌های سه‌گانه در مسافت‌های طولانی مانند مسابقه‌ی آیرنمن، یافتن راه‌کارهایی برای حمل غذا، آب و وسایل یدکی دوچرخه به یک پارامتر حیاتی در طراحی، برای سازندگان دوچرخه تبدیل شده است.
این دوچرخه نیز مانند جدیدترین دوچرخه‌های تایم‌تریل / ترایاتلون اُربیا اردو، با یک طراحی اختصاصی، یک بطری آب آیرودینامیکی با ظرفیت ۷۰۰ میلی‌لیتر را در میله‌ی پایینی خود جای داده است.
این کمپانی توضیح می‌دهد: این بطری آیرودینامیکی می‌تواند برای حمل آب (یا ترکیب نوشیدنی انرژی‌زای دلخواه شما) استفاده شود، برخلاف بطری‌های آب استاندارد گِرد، که کشش آیرودینامیکی را افزایش می‌دهند.
با این حال، دوچرخه‌های جدید به جای استفاده از یک باکس ذخیره‌سازی بهینه شده در خارج از قاب دوچرخه، در طراحی ویژه‌ای قطعات یدکی (مانند ابزارآلات، تیوب‌های یدکی داخلی، اهرم‌های مخصوص لاستیک‌ها و وسیله‌ی بادکننده کربن‌دی‌اکسید) را در داخل میله‌ی پایینی، در زیر بطری پنهان کرده است.
همچنین یک بطری جدید دیگر به نام بی‌تی‌اِی (BTA) به معنای بین دو بازو (که دسترسی آن به طور جداگانه بود) برای این دوچرخه طراحی شده که گنجایشی معادل ۷۰۰ میلی‌لیتر برای مایعات اضافی را ارائه می‌دهد. همچنین از طریق یک لوله‌ی ورودی در بالای بطری، در حین حرکت قابل پر کردن است، و شامل یک نی بوده که به دوچرخه‌سواران اجازه می‌دهد بدون خروج از موقعیت راندن دوچرخه از طریق آن آب بنوشند.
به نقل از ترک، این بطری “سریع‌ترین راه برای ذخیره‌ی آب است”، با این فرض که در حال راندن دوچرخه باشید (فضای بین ساعدهای شما برای قرارگیری این بطری فضایی کافی می‌باشد).
راحتی چیزی است که اغلب با دوچرخه‌های تایم‌تریل یا ترایاتلون سنخیتی ندارد، اما با نگاهی به دوچرخه‌سواری ۱۸۰ کیلومتری و پس از آن دوی ماراتن (و قبل از شنای ۲.۴ مایلی)، از خود می‌پرسیم چرا که نه؟ واضح است که ایجاد شرایط راحت‌تر، به احتمال زیاد عملکرد را بهبود می‌بخشد.
در دوچرخه‌های جدید، یک فناوری با قابلیت جداسازی آسان، از محل اتصال میله‌ی نگه‌دارنده‌ی صندلی/میله‌ی بالایی استفاده شده که در آن یک “محور رو به جلو و بهینه شده برای تحمل وزن ورزشکار” طراحی شده است (در دوچرخه‌های جاده‌ای این تحمل وزن بیشتر روی چرخ جلو است مانند دوچرخه‌های مِدون یا دومِین از همین کمپانی)
دوچرخه‌های جدید اسپید کانسپت دارای دو مدل فریم می‌باشند. مدل اس‌ال‌آر (SLR) و مدل تی‌تی (TT).
هر دو مدل از این فریم‌ست‌ها را می‌توان در رویدادهای مورد تایید UCI استفاده کرد، اما این کمپانی اذعان می‌دارد که میله‌ی پایه‌ای مخصوص برای ورزش سه‌گانه در مدل SLR باید با مدل قانونی مورد تائید UCI جایگزین شود.
مدل TT از سیستم ایزو-اسپید استفاده شده در مدل SLR صرف نظر کرده و راه‌کارهای ذخیره‌سازی‌اش با آن مدل متفاوت است. همچنین دارای “هندسه‌ای کمی تغییر یافته جهت چابکی بیشتر” می‌باشد، که آن را برای دوچرخه‌سواری‌های زمان‌‌بندی شده‌ی کوتاه‌تر و تکنیکی‌تر که معمولاً در مسابقات جاده‌ای حرفه‌ای مانند تور دو فرانس یافت می‌شوند، مناسب‌تر کرده است.
هندسه‌ی مدل TT از کمی نسبت به مدل SLR تغییر یافته، با زوایای کم‌عمق‌تر در میله‌ی نگه‌دارنده‌ی فرمان، همچنین تفاوت در محدوده‌ی اندازه و زاویه‌ی میله‌ی نگه‌دارنده‌ی صندلی با زاویه‌ی ۷۶ درجه (که در مدل دیگر ۷۶ درجه می‌باشد).
همچنین برای آسان‌تر کردن رعایت مقررات فنی UCI برای ورزشکاران، که مقرر می‌دارد نوک زین سواره باید حداقل ۵ سانتی‌متر عقب‌تر از وسط براکت پایینی (توپ تنه) قرار گیرد (مگر اینکه “معافیت مورفولوژیکی” توسط قانون اعطا شود. UCI).
دوچرخه‌های جدید که از فیبر کربن ۸۰۰ ساخته شده‌اند، با یک پوسته رزوه‌دار در پایه‌ی پایینی، اکنون منحصراً از طریق طرح سفارشی پروژه‌ی وانِ ترک در دسترس است.
ترک در زمان تولید پنج ساخت متفاوت ارائه می‌دهد که همگی با پیشرانه‌های الکترونیکی شیمانو Shimano یا SRAM و دو آپشن فریم‌ست برای هر دو مدل SLR و TT ارائه می‌شوند.
سه مدل با پیشرانه‌های بی‌سیم eTap وجود دارد که در مدل SLR وجود دارد.
با پیشرانه‌های شیمانو دو گزینه وجود دارد – مدل SLR 9 با پیشرانه‌ی شیمانو Dura-Ace Di2 R9200 و مدل SLR 7 با پیشرانه‌ی شیمانو Ultegra Di2 R8150.
سه مدل SRAM همگی دارای یک قدرت‌سنج برای مطابقت با مجموعه‌های مربوطه‌ی خود بود، اما مدل‌های شیمانو اینطور نیست.
تمامی مدل‌ها دارای چرخ‌های بدون تیوب بانتریگر ایولس کربنی با لاستیک‌های کلینچر مدل هارد‌کیس لایت R3 می‌باشند.
