دوچرخه‌سواری و فمینیسم یک رابطه تاریخی و سیاسی دارند. در این نوشتار در مجله دوچرخه و طبیعت، قصد داریم نشان دهیم که چگونه دوچرخه به زنان در گذشته و حال کمک کرده است تا آزادی، استقلال و برابری خود را به دست آورند. برای این منظور، سه بخش مهم در این روند را بررسی خواهیم کرد:
- تاریخچه دوچرخه‌سواری و فمینیسم در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم
- تأثیر دوچرخه‌سواری بر لباس، سلامت و سفر زنان
- جنبش‌های دوچرخه‌سواری زنان در قرن بیست و یکم
در پایان این نوشتار، به این نتیجه خواهیم رسید که دوچرخه همچنان یک ابزار قدرتمند برای ترویج فمینیسم است و زنان می‌توانند با استفاده از آن خود را به عنوان شهروندان با حقوق برابر نشان دهند.
تاریخچه دوچرخه‌سواری و فمینیسم در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم
دوچرخه‌سواری و فمینیسم یک رابطه تاریخی و سیاسی دارند. در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، زمانی که جنبش حق رأی زنان در حال شکل‌گیری بود، دوچرخه یک ابزار و یک نماد برای آزادی و استقلال زنان شد. زنان می‌توانستند با دوچرخه به تنهایی، دور از نظارت مردان، به جاهای مختلف بروند و تصمیمات خود را بگیرند. برای نخستین بار، آن‌ها می‌توانستند مسیر و مقصد خود را انتخاب کنند. سوزان بِ آنتونی، یک رهبر حقوق زنان در آمریکا، در سال ۱۸۹۶ نوشت: «فکر می‌کنم [دوچرخه] بیش از هر چیز دیگر در جهان به آزادسازی زنان کمک کرده است. من هر وقت یک زن را با دوچرخه می‌بینم شاد می‌شوم. دوچرخه به زنان یک حس اعتماد به نفس و استقلال می‌دهد که لحظه‌ای که روی صندلی دوچرخه بنشینند و رکاب بزنند، به وجود می‌آید، این یعنی تصویر زنانگی بدون قید و بند. دوچرخه به زنان کمک کرد تا در جنبش حق رأی زنان فعال شوند و خود را به عنوان شهروندان با حقوق برابر نشان دهند.
تأثیر دوچرخه‌سواری بر لباس، سلامت و سفر زنان
دوچرخه‌سواری همچنین بر لباس، سلامت و سفر زنان تأثیر گذاشت. زنان شروع کردند به پوشیدن شلوار یا لباس‌های کوتاه‌تر که حرکت راحت‌تر و امن‌تری را با دوچرخه فراهم می‌کرد. این کار باعث شد که زنان از قید و بند لباس‌های سنتی و سنگین خلاص شوند و بتوانند بدن خود را بهتر کنترل کنند. دوچرخه همچنین به زنان اجازه داد تا سفرهای طولانی و جهانگردی کنند، مثل آنی لاندوری که در سال ۱۸۹۴ به چالش خود برای دور زدن جهان با دوچرخه پاسخ داد. این سفرها نشان داد که زنان می‌توانند با دوچرخه ماجراجویی و تجربه جدید پیدا کنند و از فضای عمومی استفاده کنند.
جنبش‌های دوچرخه‌سواری زنان در قرن بیست و یکم
در قرن بیست و یکم، دوچرخه همچنان یک ابزار قدرتمند برای ترویج فمینیسم است. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، دوچرخه به زنان اجازه می‌دهد تا به آموزش، سلامت، کار و فعالیت‌های اجتماعی دسترسی پیدا کنند. برای مثال، در هند، یک پروژه به نام «پدال زدن به سوی آزادی» با توزیع دوچرخه به دختران روستایی، باعث شده است که آن‌ها بتوانند به مدرسه بروند و از ازدواج زودهنگام و خشونت جلوگیری کنند. در پاکستان، زنان با دستگیر شدن دوچرخه علیه خشونت، تبعیض و قید و بند های فرهنگی مبارزه می‌کنند. در سال ۲۰۱۶، گروه «زنان دوچرخه‌سوار» در لاهور تشکیل شد که هدف آن افزایش حضور زنان در فضای عمومی و تغییر نگاه جامعه به زنان است. در همین حال، در کشورهای پیشرفته هم هنوز شکاف جنسیتی در دوچرخه‌سواری وجود دارد و زنان با مشکلات مختلف مثل تحرش، تصادفات و عدم امکانات مناسب روبرو هستند. برای حل این مشکلات، بسیاری از گروه‌ها و سازمان‌های فمینیست دوچرخه‌سوار در سطح جهان فعال هستند که سعی دارند با برگزاری مسابقات، کارگاه‌ها، فستیوال‌ها و کمپین‌ها، زنان را تشویق کنند تا از دوچرخه استفاده کنند.
دوچرخه‌سواری و فمینیسم یک رابطه تاریخی و سیاسی دارند که تا کنون ادامه دارد. دوچرخه به زنان در گذشته و حال کمک کرده است تا آزادی، استقلال و برابری خود را به دست آورند. دوچرخه همچنان یک ابزار قدرتمند برای ترویج فمینیسم است و زنان می‌توانند با استفاده از آن خود را به عنوان شهروندان با حقوق برابر نشان دهند.
- https://en.wikipedia.org/wiki/Bicycling_and_feminism
- https://www.theguardian.com/environment/bike-blog/2011/nov/04/bicycle-symbol-womens-emancipation
- https://ecf.com/news-and-events/news/international-women%E2%80%99s-day-bicycle-%E2%80%93-feminist-partner
- https://www.womenshistory.org/articles/pedaling-path-freedom
