توصیه‌های تغذیه‌ای برای زنان ورزشکار
- جزء اول سه گانه ناتوانی در حفظ یک ترکیب بدنی سالم است. وزن اضافی برای عملکرد بهینه، نامطلوب است، و بنابراین، ذخایر ناکافی از چربی بدنی وجود دارد. به عنوان یک قانون کلی، زنان نباید چربی بدنی خود را به کمتر از ۱۲ درصد کاهش دهند، زیرا انجام این کار، ممکن است آن‌ها را در معرض خطرات سلامت قرار دهد. لاغر بودند، همیشه بهتر نیست.
- ارزیابی بدنی باید به عنوان یک شاخص و معیار قبل از مشارکت تمامی ورزشکاران رشته‌های ورزشی لحاظ شود. زنان ورزشکار باید از نظر وجود سه گانه و تأثیرات ناشی از آن بررسی شوند.
- دریافت آهن و کلسیم و وضعیت آن‌ها باید برآورد شود و در صورت ناکافی بودن ابتدا از طریق یک برنامه غذایی و در صورت لزوم از طریق مکمل زیر نظر پزشک اصلاح شوند. ابزار قابل قبول برای برآورد وضعیت کلسیم، برآورد دوره‌ای تراکم استخوان است ( هر 3 سال یکبار، اگر کاهش تراکم استخوان یا پوکی استخوان دیده نشد غالباً امراض دیگر در استخوان مشاهده می‌شود). به علاوه، تجزیه و تحلیل رژیم غذایی می‌تواند مشخص کند که آیا غذای مصرفی کلسیم کافی را تأمین می‌کند یا خیر. وضعیت آهن باید و طور سالیانه بررسی شود. در صورت فقر آهن، باید برنامه مکمل سازی آهن زیر نظر پزشک همراه با آزمایش‌های خونی اجرا شود.
- زنان ورزشکار بیش از مردان ورزشکار در معرض بی‌نظمی‌های غذایی، کاهش تراکم استخوانی و دریافت ناکافی آهن قرار دارند. همچنین در معرض قاعدگی دردناک هستند. بسیاری از این مشکلات را می‌توان با برنامه غذایی متعادل که حجم کالری کافی را تأمین می‌کند، کنترل کرد. برای رسیدن به این هدف، زنان ورزشکار باید بدانند که مصرف ناکافی انرژی و کاهش وزن احتمالاً اثر متابولیکی بیشتری بر توده بدن چربی دارد تا توده چربی. این تغییر در ترکیب بدنی، با مجبور کردن ورزشکار به مصرف غذای کمتر به منظور رسیدن به ظاهر بدنی مطلوب، وی را در معرض بی نظمی غذایی و بیماری‌های مرتبط قرار می‌دهد.
- این که طی دوره قاعدگی خود دوچرخه‌سواری کنید، یک تصمیم شخصی است. اگر بتوانید طی دوره قاعدگی، عملکرد عادی داشته باشید، ترس می‌توانید دوچرخه‌سواری نرمالی نیز داشته باشید. در صورتی که طی این دوره، دارای مشکلات عملکردی هستید، می‌توانید دوچرخه‌سواری با شدت و حجم کمتر را در این زمان برنامه‌ریزی کنید. اما مراقب باشید که وقتی ضروری نیست، روزهای تمرینی راحتی را برنامه‌ریزی نکنید. داروهای گیاهی و نه داروهای استروئیدی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن ( برای مثال موترین یا آدویل)، می‌توانند برای کاهش دردهای شکمی کمک کننده باشند، اما قبل از استفاده از آن‌ها، با پزشک مشورت کنید.
