سربازان چتربازی که با دوچرخه از هواپیما بیرون پریدند
دوچرخههاي هوابرد
هرچه جنگ جهانی دوم به روزهای سرنوشتساز خود نزدیک ميشد، استفاده از جنگافزارهای مدرن اهمیتی حیاتی مییافت. ارتش رایش سوم به دنبال اختراع سلاحهای مخوف و پیچیدهای بود که دنیا تا آن زمان به خود ندیده بود و پروژههای بلندپروازانهای همچون بمب ایجاد زلزله، ماشین زمان، موشک هوشمند فریتس ایکس و … در راستای این برنامه آلمان نازی اختراع و به کار گرفته شدند. در آن سو اما، متفقین با برتری عددی نیروی انسانی خود به سوی پروژههای بسیار ساده و سریع حرکت کردند. یکی از ابتکارات ارتش متفقین، استفاده گسترده از دوچرخه در نبردهای جنگ بود که ریشه در تجربه موفقیتآمیز آن در جنگ جهانی اول داشت.
در سال 1944، نیروهای متفقین یک رشته عملیات سری را برنامهریزی کردند که ميتوانست تکلیف جنگ را یکسره کند و بیشترین بار این عملیات بر روی دوش چتربازانی بود که قرار بود در آسمان آلمان با دوچرخه از هواپیما بیرون بپرند. این عملیات در دو جبهه نرماندی غربی و آرنهم(Arnhem) برنامهریزی شد و دو شرکت بریتانیایی و انگلیسی هم سفارش ساخت دوچرخههاي تاشوی مخصوص آن را دریافت کردند. شركت آمريكايي Columbia، دوچرخههاي تاشو Compax را برای تفنگداران دريايي اين كشور طراحی و آزمايش کرد و کمپانی BSA انگلیس هم محصولی کاملا کارامد را برای بریگاد چتربازان سلطنتی بریتانیا تولید کرد که در عملیات پیاده شدن در نرماندی بسیار موفق عمل کرد. دوچرخه هوابرد BSA در زمانی اختراع شد كه نیروی هوایی بریتانیا تنها یک گلايدر حملكننده نيرو در اختیار داشت. چتربازان به وسيله نقليهاي نياز داشتند كه كوچك و در عين حال به آساني قابل حمل و نقل باشد. در نتيجه، BSA دوچرخهاي را توليد كرد كه ميتوانست از وسط تا شود و به چترباز امكان دهد بههمراه آن از هواپيما بيرون بپرد و پس از باز شدن، امكان استفاده از آن همانند يك دوچرخه معمولي وجود داشت.
هرچه ارتش آلمان به دنبال اختراع سلاحهای مخوف و پیچیدهای بود که دنیا تا آن زمان به خود ندیده بود، متفقین با برتری عددی نیروی انسانی خود به استفاده گسترده از دوچرخه در نبردهای جنگ، که ریشه در تجربه موفقیتآمیز جنگ جهانی اول داشت، مبادرت ورزیدند.
بزرگترين استفاده از دوچرخه هوابرد توسط پيادهنظام بريتانيا و كانادا در موج دوم حمله به نرماندي در فرانسه ، ششم ژوئن 1944 انجام شد و تعدادي از اين دوچرخهها نيز در حمله به سيسيل در سال 1943 توسط پيادهنظام كانادا مورد استفاده قرار گرفتند.
بسیاری از این چتربازان دوچرخهسوار جان خود را در این عملیاتها از دست دادند اما خاطره آنها تا امروز زنده است و بنای یادبودشان در کشور انگلستان یادآور شهامت افرادی است که با دوچرخه از هواپیما بیرون پریدند.