پيتر ساگان سوخت خود را با خرس‌هاي پاستيلي تأمين مي‌كند

پيتر ساگان (Peter Sagan) اخيراً موضوعات زيادي را براي صحبت در اختيار طرفداران خود قرار داده است. ابتدا، با پيروزي هيجان‌انگيز خود در رقابت سرعتي كورن- بروكسل- كورن و سپس، وقتي بعد از عبور از خط پايان بدون هيچ خجالتي چهره‌اش را با يك مشت خرس‌هاي پاستيلي Haribo پوشاند.

اكثر ما فكر مي‌كنيم كه خرس‌هاي پاستيلي، اين قطعات كوچك رنگارنگ كه با هر بار جويده‌شدن تودة خوشايندي از طعم ميوه‌اي را در دهان آزاد مي‌كنند، يكي از تنقلات كودكانه هستند. ستاره‌اي مانند ساگان بدون ترديد هر نوع كمكِ تغذيه‌ايِ ممكن را در دسترس دارد. بنابراين مشاهده او در حالي كه چند لحظه پس از يك تلاش 5 ساعته مشغول خوردن پاستیل است، تا حدودي غيرمعمول به ‌نظر مي‌رسد.
با اين ‌حال به گفته دكتر آلن لیم (Allen Lim)، فيزيولوژيست و يكي از پايه‌گذاران Skratch Labs، علت دقيقي براي توجيهِ رفتن به سراغ يك كيسه پاستيل بعد از يك روز خسته‌كننده روي زين وجود دارد.
اساساً در حالي كه همه نوع فرمول‌ها و نوشيدني‌هاي تجملاتي براي بازيابي پس از ورزش در بازار قابل دسترسي است، گاهي اوقات هيچ جايگزيني براي شكر خوب قديمي وجود ندارد.

پروتئين در برابر شكر
غالباً پروتئين با بازيابي بعد از تمرينات سخت ارتباط دارد و بلوك سازنده اصلي در ترميم آسيب‌هاي عضلاني پس از تلاش‌هاي مخصوصاً شديد است. اما دکتر لیم مي‌گويد براي ورزشكاران بسيار ورزيده و با استقامت بالا مانند ساگان عملاً اين كالري‌هاي مستقيم هستند كه اهميت بيشتري دارند.
او مي‌گويد: «بازيابي، حداقل براي ورزشكاران استقامتي، بيشتر به سوخت‌گيري مجدد مربوط مي‌شود نه بازسازي يا ساخت. اگر واقعاً با دوچرخه‌سواري انطباق پيدا كرده باشيد، آسيب چنداني به عضلات شما نمي‌رساند. در دوچرخه‌سواري شما عضلات خود را نمي‌شكنيد بلكه مخازن سوخت را تخليه مي‌كنيد. سوخت اصلي كه اين افراد مي‌سوزانند كربوهيدرات، چربي و احتمالاً اندكي پروتئين است».«در مورد ساگان بايد بگويم كه 60 درصد از سوخت مورد استفاده او در هنگام مسابقه كربوهيدرات، احتمالاً 30 درصد ذخاير چربي و نهايتاً حداكثر 5 درصد از سوخت او آمينو اسيدهاي آزادشده از عضله بوده‌اند؛ مخصوصاً به اين دليل كه او ورزشكار بسیار آماده‌‌ای بوده و به‌خوبي با دوچرخه‌سواري تطبيق يافته است».

جدید ترین آموزش ها در اینستاگرام مجله دوچرخه و طبیعت

دکتر لیم زماني را به‌ ياد مي‌آورد كه در تور فرانسه براي تيم‌هاي مختلفي كار مي‌كرد و بايد فوراً 1 الی 1.5 ليتر از يك محلول 10 درصد شكر با نمك تزريق‌شده (حدود 400 كالري) را به دوچرخه‌سواران خود می‌رساند كه به گفته او، تركيب بي‌نقصي براي شروع فرآيند سنتز مجدد گليكوژن بود.
او توضيح مي‌دهد: «من فكر مي‌كنم مردم درباره اينكه بازيابي چيست دچار سوءتفاهم شده‌اند. اگر قرار بود پژوهشی درباره مشاهده سرعت بازيابي مردم از يك وضعيت انجام دهيد، بايد نوعي تلاش ورزشي را انجام داده و سپس به ارزيابي استراتژي‌هاي مختلف بپردازيد. اگر كاملاً بازيابي شده باشيد، قادر خواهيد بود همان كاري كه قبلاً انجام داده‌ايد را در همان محدوده زماني انجام دهيد. اگر بازيابي نشده باشيد، قادر به انجام اين كار نخواهيد بود. براي آنكه بتوانيد يك تمرین ورزشي را انجام دهيد، عامل محدودكننده، سرعت ساختن عضلات جديد يا حتي بازسازي عضلات نيست بلكه تنها در شرايط بسيار مفرطي، عملاً در هنگام ورزش، عضلات خود را تخريب مي‌كنيد. كليد واقعي براي بازيابي، سوخت‌گيري مجدد است و اينكه با چه سرعتي مي‌توانيد مخزن سوخت خود را دوباره پر كنيد.

پاستيل در برابر كوكاكولا و پاستيل در برابر پاستيل
اينكه ساگان بلافاصله پس از پيروزي در KBK مقداري شكر مصرف كرد واقعاً نبايد غافلگيركننده باشد. يك بسته پاستيل خرسي Haribo تقريباً همان تعداد كالري و همان تركيب كربوهيدراتِ يك نوشيدني رفع خستگي پس از سواري آشناتر براي دوچرخه‌سواران (يك قوطي 12 اونسي كوكاكولا) را تأمين مي‌كند.
با اين‌ حال، شكرها به ‌طور يكسان توليد نمي‌شوند و لیم پيشنهاد مي‌كند نوع شكري كه پس از سواري سخت بعدي خود استفاده مي‌كنيد را يادداشت نماييد. ساگان تقريباً بدون ترديد مشغول خوردن خرس‌هاي پاستيل Haribo اروپايي بود كه با شربت گلوكز و فروكتوز به‌دست‌آمده از آبميوه توليد مي‌شود. در مقابل، پاستيل‌هاي Haribo آمريكايي (و كوكاكولاي آمريكايي) از غلظت بسيار بالاتر فروكتوز در قالب شربت ذرت استفاده مي‌كنند.
همه خرس‌هاي پاستيلي يكسان توليد نمي‌شوند. در حالي كه پاستيل‌هاي آمريكايي معمولاً با شربت ذرت با فروكتوز بالا به‌ عنوان پايه توليد مي‌شوند، تركيبي از گلوكوز و فروكتوز در ساير كشورها متداول‌تر می‌باشد که در زمينه پر كردن مجدد ذخاير گليكوژن نيز كارآمدتر است.

«شما سه انتقال‌دهنده شكر در امتداد روده كوچك داريد: يك انتقال‌دهنده گلوكز، يك انتقال دهنده فروكتوز و يك انتقال دهنده گالاكتوز براي شكر شير. هرچه بتوانيد از انتقال‌دهنده‌هاي بيشتري بهره‌‌گیری کنید، سريع‌تر مي‌توانید قند خون خود را براي دريافت اين اجزا در بدن خود بالا ببريد. پاستيل اروپايي، بيشتر تركيبي از فروكتوز و گلوكوز است در حالي كه با پاستيل آمريكايي شما بيشتر روي فروكتوز تكيه داريد».
به هر حال، نكته اصلي داستان اين است كه گرچه ممكن است مشاهده ساگان در حال بلعيدن يك مشت پاستيل غيرعادي به‌نظر برسد اما از ديدگاه فيزيولوژيكي هيچ چيز عجيبي در اين مورد وجود ندارد. به گفته لیم، حتي اگر نكته‌اي وجود داشته باشد، اين است كه ساگان پس از كاري كه آن روز انجام داده بود احتمالاً بايد پاستيل بيشتري مي‌خورد.
با اين حال تعداد اندكي از ما آن مقدار كالري كه ساگان در مسير كورن- بروكسل- كورن مصرف كرد را مي‌سوزانيم. بنابراين در حالي كه خوردن چند پاستيل پس از سواري بعدي‌ شما هيچ اشكالي ندارد، ولی در مورد نيازهاي حقيقي خود واقع‌بين باشيد. در نهايت، همه چيز در اعتدال بهتر است.