کاوش در کاخ بزرگ بانکوک: اگر به ما بگویید در سفر به بانکوک، قصد دارید تنها از یک مکان دیدن کنید، پیشنهادِ ما بیشک کاخِ بزرگ «Grand Palace» خواهد بود. این کاخ در سال ۱۷۸۲ توسط پادشاهِ وقت، رامایاول (مؤسس سلسله ی چاکری تایلند) راه اندازی شد. رامای اول تأثیر چشمگیری در رشد منطقه داشت. او پایتخت خود را به بانکوک منتقل کرد و سپس دستورِ ساخت این کاخ و معابد آن را صادر کرد. او نام این بنا را معبد سلطنتی خواند و به این ترتیب گراندپالاس با نهایتِ شکوه و عظمت آغاز به کار کرد.
ما در آخرین روزِ سفر، از این مجموعه ی باشکوه دیدن کردیم اما حالا به شما پیشنهاد میدهیم که بازدید از این قصرهای زیبا را در صدر اهداف سفر خود قرار دهید و بدانید که از این تصمیم پشیمان نخواهید شد. این مجموعه ی باشکوه نمایانگر فرهنگ و معماری غنی این سرزمین است.
گرندپالاس شامل چندین معبد و قصر است که هر یک از آنها در گذشته کاربرد خاصی داشته اند. این مجموعه به مدت صدوپنجاه سال، محل سکونت پادشاهانِ دوره های مختلفِ تایلند بوده است. از آنجایی که گرندپالاس در مرکز شهر قرار دارد راه های دسترسی به آن بسیار آسان است. این کاخ در غرب رودخانهی بانکوک بنا شده و برای برقراری امنیت و حفاظت از پادشاهان تایلند دورتادورِ آن را دیواری به طول هزارونهصد متر احاطه کرده است. اگر چه این کاخ دیگر محل رسمی ادارات دولتی و یا منزل پادشاه تایلند نیست، اما ساختمانهای اصلی آن هنوز برای این اهداف فعال هستند و شما میتوانید از آنها بازدید نمایید.
گراندپالاس مکانی مقدس برای اهالی بانکوک به شمار میرود و بازدید از آن آداب خاصی را میطلبد. لباسی که بازدیدکنندگان این معبد به تن میکنند باید مناسب مکانهای مذهبی باشد.
*پوشیدن صندل، شلوار کوتاه و لباسهای باز در این مکان ممنوع است.
معبد زمرد
معبد زمرد مهمترین ساختمانِ کاخ است که در سال ۱۷۸۲ توسط پادشاه رامای اول ساخته شد. این معبد که نمونه ای از سبک معماری تایلندی در دوره ایودایا است، به عنوان محلی برای راهبان بودایی تعیین و با سنگهایی زمردی احاطه شده است. همین موضوع، معبد زمرد را به مکانی مقدس و سلطنتی تبدیل میکند. دیوارهای بیرونی ساختمان با موزاییکهای شیشهای و رنگی تزیین شده است.
نمای سه بعدی از روی بالاکن معبد زمرد
نگهبانان دیو
در ورودی بخشهای مختلف کاخ، شش جفت دیوِ نگهبان ایستاده اند و از کاخ های بزرگ پاسبانی میکنند! بیشتر نگهبانان روبه روی معبد بودای زمرد قرار دارند، که این امر نشان دهنده ی آن است که آنها در مقابل ارواح شیطانی، محافظ بودای زمرد هستند. مجسمههای دیو در زمان سلطنت پادشاه رامای سوم ساخته شده اند و هر یک از آنها معرف شخصیتی مهم در داستان راماکیان (مهمترین داستان در ادبیات دوران سلطنت پادشاه رامایاول) هستند.
نمای محوطه اصلی و مجسمه های دیو
ساختمان کتابخانه Fhra Mondop
عکسِ بالا نشان دهندهی ساختمانِ کتابخانه ی بودایی است که به زبان تایلندی Phra Mondop خوانده میشود. این بنا در زمان سلطنت پادشاه رامای اول در سال ۱۷۸۹ برای نگهداری از کتاب مقدس بودایی ساخته شده است. در این کتابخانه به جز این کتاب، کتب ارزشمند دیگری هم نگهداری میشوند که البته امکان بازدید از کتابخانه و متن کتابهای مقدس برای عموم مردم وجود ندارد.
*شما میتوانید در بازدید از این مکان، در مقابل نمای بیرونی درهای زیبای مروارید، توقف کرده و از دیدن تصاویر اژدها و معماریِ سبک آیوتیا لذت ببرید.
انگکور وات « Angkor Wat»
ماکتی کامل از معبد باشکوه و عظیم « Angkor Wat» که بنای اصلی آن در کامبوج قرار دارد. این ماکت اگر چه خیلی کوچکتر از نمونه ی واقعی آن، و در ابعاد 1000*800 متر ساخته شده است اما واقعاً ارزش دیدن را دارد.
سبک طراحی این بنا وامدارِ معماری دوران سلطنت رامای چهارم است.
این سازه ی ماسه ای یا همان مینی آنگورور وات «Angkor Wat» دقیقاً در کنار معبد زمردی احداث و توسط معابد و قصرهای طلایی احاطه شده است. این بنا نمونهای چشمگیر از معماری قرن دوازدهم است که پادشاه رامای چهارم آن را به این دلیل بنا کرده بود که بداند ویرانه های خمر چگونه به نظر میرسند و دریابد که Angor Wat اصلی در کامبوج زیباتر است یا ماکت آن در قصرهای طلایی او؟!
تالار چاکری ماها پرست Chakri Maha Prasat Hall
این ساختمان یک اقامتگاه سلطنتی بوده که توسط پادشاه رامای پنجم در سال ۱۸۷۷ ساخته شده و طراحی آن توسط یک معمار انگلیسی انجام شده است. وجه تمایز این قصر با دیگر قصرهای موجود درکاخ سلطنتی، وجود سه گنبدی است که روی آن ساخته شده است. در معماری این بنا میتوان ترکیب سبک اروپایی(قسمت زیرین سالن تاجوتخت) را با معماری تایلندی(سقف بنا) به وضوح دید. همچنین این مکان محل زندگی پادشاه راما یپنجم هم بوده است. در حال حاضر از این ساختمان برای ضیافت های دولتی استفاده میشود.
نمایه سه بعدی در محوطه تالار ماها پرست
بودای زمردین
مجسمه ی زمردین بودا، مهمترین تصویر بودا در تایلند است. این مجسمه که در قرن پانزده ساخته شده است، با احتسابِ طولِ پایه، شصت وشش سانتیمتر و بدون آن، حدود چهل وهشت سانتیمتر بلندی دارد. برای این مجسمه، سه لباس مختلف طراحی شده است؛ یکی برای فصل گرم تابستان، یکی برای فصل باران و دیگری برای زمستان. لباس دو فصل اول در زمان سلطنت پادشاه رامای اول و لباس زمستانی در دوران پادشاهی رامای سوم ساخته شده است و جنس همه ی آنها از طلا و جواهرات است. مراسم تغییر لباس بودای زمردی، در هر سال سه نوبت، و همزمان با شروع فصل جدید، توسط پادشاه انجام میشود.
عکاسی از داخل معبد بودای زمردین ممنوع است، تصویر بالایی را به لطف زوم دوربین و راهنمایی لیدر توانستم از درب بیرونی معبد بگیرم و تصویر دوم و نمایش سه لباس بودای زمردین را هم از وب سایت های اینترنتی توانستم بدست بیاورم.
نمای سه بعدی درب ورودی بودای زمردین
گالری و داستان Ramakien
در گالری که در اطراف معبد قرار دارد، نقاشی های دیواری وجود دارند که داستان راماکیان (نسخه ی تایلندی حماسه ی رامای انای هند) را به تصویر میکشد. این داستان نبرد بین Tosakanth (پادشاه دیوها) و راما (پادشاه انسان) را روایت میکند. ماجرا بدین شرح است که تواساکانت، ملکهی پادشاه راما را که نامش سیدا است دزدیده و به شهر لانگکا میبرد، جایی که امیدوار است سیدا عاشقش شود. در نبردی که در پی آن صورت میگیرد، توساکانت از خویشاوندان و دوستان بیشمار خود میخواهد که به او بپیوندند، در حالی که پادشاه راما تنها ارتش میمون را در اختیار دارد و فقط متولدین بزرگ میمون تحت فرمان او هستند. سرانجام تواساکانت شکست میخورد و پادشاه راما، سیدا را به ایودایا، پایتخت خود باز میگرداند. این نقاشی شامل صدوهفتادوهشت بخش است که در جهت عقربه های ساعت حرکت میکنند. تصویر اول درست روبروی سالن Spired قرار دارد. این نقاشیها برای اولین بار در زمان سلطنت پادشاه رامایاول کشیده شده و پس از آن بارها بازسازی شده است.
نمای سه بعدی داخل گالری و داستان ramakien
